Depresja, czyli choroba naszych czasów

Mówi się o niej, że jest to choroba XXI w. Stwierdzenie to jest słusznie, ponieważ dotyka ona coraz więcej ludzi nie tylko dorosłych ale także i dzieci. Awansowała ona na niechlubne podium jeśli chodzi o choroby cywilizacyjne i wymienia się ją już w towarzystwie takich chorób jak otyłość, nerwica czy nowotwory. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) prognozuje, że do 2030 roku depresja będzie najczęstszą chorobą. Niepokojące są również statystyki policyjne z lat 2017-2020, które wskazują, że jedną z najczęstszych przyczyn prób samobójczych wśród dzieci i młodzieży były właśnie zaburzenia psychiczne w tym też i depresja.

Czym tak naprawdę jest depresja?

Z naukowego punktu widzenia klasyfikowana jest jako zaburzenie afektywne nastroju (smutek, utrata przyjemności pesymistyczne spojrzenie na świat lub/i siebie oraz wiele innych).
Tak naprawdę granica między złym nastrojem, samopoczuciem lub zmęczeniem a początkami depresji jest bardzo cienka i często nie zdajemy sobie sprawy z tego, że to czas, w którym powinniśmy podjąć pierwsze kroki w celu jej zdiagnozowania i leczenia.
Pierwsza grupa objawów (osiowych) depresji to m.in. obniżony nastrój, niezdolność odczuwania przyjemności oraz permanentne uczucie zmęczenia, połączone z zaburzeniami funkcjonowania pamięci i koncentracji. Druga grupa objawów (somatyczne) to zaburzenia apetytu i regulacji snu, niska samoocena i pesymistyczne myśli.
Podłoże depresji może być wielowymiarowe, o charakterze biologicznym, genetycznym lub psychospołecznym.

Co powoduje depresję?

Na to pytanie wciąż niestety nie ma jednoznacznej odpowiedzi, ponieważ czynników powodujących depresję i stany depresyjne w dzisiejszym świecie jest coraz więcej. Jedna z najczęściej powtarzających się hipotez zakłada, że jest ona związana z stanem nierównowagi zachodzącym w naszym mózgu. W dość dużym uproszczeniu ma się tu na myśli niski poziom lub nawet brak tzw. hormonów szczęścia i zadowolenia jakimi są: serotonina, noradrenalina i dopamina.Co powoduje depresję

Kogo może dotknąć to schorzenie?

Depresja może dotknąć każdego z nas, bez względu na wiek, płeć, pochodzenie, wykształcenie czy status społeczno – ekonomiczny. Uważa się, że dwukrotnie częściej chorują na nią kobiety, m.in. na skutek wpływu hormonów płciowych (np. estrogenów) na ich samopoczucie. Może to nie być jednak tak jednoznaczne, a wynikać z faktu, że kobiety częściej i szybciej korzystają z pomocy psychiatrycznej i psychologicznej, a mężczyźni próbują radzić sobie na własną rękę.
Niepokojące są również statystyki występowania depresji wśród dzieci i młodzieży. W zależności od badań szacuje się, że depresja może występować nawet u około 20%, nastolatków i zachorowalność na depresję wśród dzieci i młodzieży ma tendencję wzrostową.
Żyjemy coraz szybciej i intensywniej, poświęcając coraz mniej czasu na odpoczynek i regenerację. Konflikty, presja czasu i osiągnięć, brak wsparcia i zrozumienia – wszystkie te czynniki wpisujące się w nasz współczesny styl funkcjonowania wpływając tym samym na wzrost zachorowania na depresję. Niezdrowy tryb odżywiania a także brak ruchu oraz próby „leczenia” problemów alkoholem lub innymi substancjami psychoaktywnymi tylko dodatkowo wzmagają objawy.
Osoby doświadczające depresji często są określanie mianem „czarnowidzów” ponieważ negatywnie postrzegają siebie i otaczający je świat. W czarnych kolorach widzą zarówno przeszłość, teraźniejszość, jak i przyszłość. Takie potrójne „czarnowidztwo” czterdzieści lat temu amerykański psychiatra Aaron Beck nazwał triadą depresyjną (zwaną też triadą poznawczą). Opracowany przez niego test do dziś dzień jest wykorzystywany do diagnozowania chorych.

Jak podjąć działania do walki z depresją?

Leczenie depresji jest złożone, kompleksowe i niejednokrotnie czasochłonne. Biorąc pod uwagę różnorodne źródła przyczyn depresji, wpływ czynników środowiskowych oraz jej indywidualny przebieg związany z niepowtarzalnym charakterem człowieka, każdy przypadek depresji należy rozpatrywać indywidualnie. Bardzo ważne jest, żeby osoba, która podejrzewa u siebie depresję lub jej początki, jak najszybciej trafiła na konsultację diagnostyczną do psychiatry bądź psychologa. Natomiast osoba, u której już zdiagnozowano depresję była pod opiekę psychoterapeuty (psychoterapia). W niektórych przypadkach konieczne jest wdrożenie dodatkowo farmakoterapii (psychiatra).W większości przypadków przy zastosowaniu specjalistycznego leczenia można złagodzić jej objawy, wyleczyć i nabyć „narzędzia”, które pozwolą uniknąć nawrotu choroby. Dlatego tak ważna i istotna jest psychoedukacja i świadomość tego, czym jest depresja oraz podjęcie leczenia w przypadku uświadomienia sobie choroby.