Czym jest terapia DDD (dorosłych dzieci z domów dysfunkcyjnych)
Terapia DDD (Dorosłych Dzieci z Domów Dysfunkcyjnych) jest rodzajem psychoterapii, która koncentruje się na trudzie doświadczeń wynikających z wychowywania się w rodzinach dysfunkcyjnych tj. przemoc, choroby i zaburzenia psychiczne czy współtowarzyszące im uzależnienia itp. Jedną z podstawowych ról rodziny jest prawidłowa socjalizacja, u dzieci z domów dysfunkcyjnych jej brak jest źródłem wielu problemów w życiu dorosłym.
Celem terapii DDD jest pomoc osobom dorosłym, które w dzieciństwie przeżywały traumy i silny stres min. przez fizyczne/emocjonalne znęcanie się, porzucenia, zaniedbania, bycie świadkami przemocy czy doświadczane bezdomności itd. Terapia DDD ma na celu pomóc pacjentom zrozumieć, jak przeżycia z przeszłości wpłynęły na ich obecne życie, emocje, wybory czy relacje z innymi ludźmi.
Syndrom DDD to zespół charakterystycznych cech i zachowań ukształtowanych przez m.in. brak poczucia bezpieczeństwa, sprzeczne komunikaty, niestabilne, zmienne sytuację i zachowania członków rodziny czy brak bliskości. W trakcie terapii klienci uczą się rozpoznawać swoje reakcje emocjonalne, wybierać zdrowe sposoby radzenia sobie z trudnymi sytuacjami oraz rozwijać umiejętności społeczne i interpersonalne. Terapia DDD może pomóc osobom dorosłym, które wychowały się w rodzinach o trudnej sytuacji, w uzyskaniu poczucia wpływu na swoje życie i tworzeniu zdrowych i satysfakcjonujących relacji z innymi ludźmi.
Pomocy psychoterapeuty w walce z przeszłością
Jak rozpoznać osoby z DDD
W rodzinie dysfunkcyjnej występuje zespół cech i zachowań, które utrudniają funkcjonowanie w późniejszym dorosłym życiu są to m.in.
- sztywne zasady panujące w domu – wywołujące sztywność w życiu, brak elastyczności
- rodzinne tajemnice, zakazy „nie mów”, „nie ufaj”, „nie czuj” – wywołujące zamknięcie się na innych ludzi i świat, wycofanie społeczne, toksyczny wstyd, izolację, brak poczucia bezpieczeństwa, trudność w budowaniu, zdrowej, otwartej, stabilnej relacji
- silne podporządkowanie się problemom rodziców (kłótnie, krzyki, przemoc)- wywołujące lęki, trudności w asertywności, trudności w wyrażaniu własnego zdania- nie mówienie bądź agresywne wyrażanie, narzucanie, manipulacja
- brak lub ograniczony sposób komunikowania się członków rodziny między sobą – wywołujące zamknięcie w komunikacji
- odczuwanie wstydu i zakłopotania- branie na siebie emocji związane z zachowaniami ludzi ludzi
- problemy w wytyczaniu granic lub ich nieprzestrzeganie (między członkami rodziny oraz innymi ludźmi)-powielenie tego w innych relacjach
- ograniczone relacje z innymi, izolacja społeczna, brak przyjaciół – wywołuje zamknięcie na ludzi i świat, osamotnienie
- odgrywanie narzuconych, sztywnych ról- powoduje brak znajomości siebie swoich emocji, potrzeb, pragnień przez co osoba nie realizuje się w swoim życiu
- brak dostosowania i uważności na poszczególnych członków rodziny, chłód emocjonalny, przemoc psychiczna (groźba, szantaż) i fizyczna (bicie)- skutkuje ograniczeniem zaufania do innych, tłumieniem emocji oraz potrzeb rozmowy o problemach z kimkolwiek
- brak intymności, bliskich więzi emocjonalnych- skutkuje samotnością, lęk przed zranieniem, trudnościami związanymi z bliskością
- uwaga skierowana na dysfunkcje rodzinne – skutkuje niemożnością zaspokojenia indywidualnych potrzeb
- nierealistyczne oczekiwania wobec siebie i innych- skutkuje powielenie tych zachowań
- patologiczna więź sprawia, że członkowie żyją dla chorego systemu rodzinnego – mogą pojawiać się trudność w opuszczeniu rodziny pomimo odczuwanej krzywdy, powielenie schematu rodzinnego przez brak zdrowych wzorców
- ukrywanie kłamstw- skutkuje zamknięciu i nie mówieniu o swoich trudnościach
- zaprzeczanie oczywistym problemom- skutkuje zniekształconemu obrazowi rzeczywistości i emocji
- brak empatii, wzajemnego szacunku-powielanie tych zachowań w przyszłości
- warunkowa miłość- brak zdolności podmiotowej miłości
Jeśli doświadczasz wyżej wymienionych trudności lub podejrzewasz, że ktoś może mieć doświadczenia wychowywania się trudnych warunkach rodzinnych, dobrym pomysłem może być pójście samemu bądź zachęcenie tej osoby do skorzystania z psychoterapii DDD. Terapia ta może pomóc w rozpoznaniu i zrozumieniu trudności, z którymi Ty bądź ta inna osoba się borykacie. Pomaga w rozwijaniu umiejętności radzenia sobie z trudnymi emocjami i sytuacjami z przeszłości i teraźniejszości.
Napisz do Mnie
Jeśli zmagasz się z trudną przeszłością związaną z domem dysfunkcyjnym, skorzystaj z terapii DDD i pomocy psychoterapeuty, aby rozwijać zdrowe strategie radzenia sobie, poprawić jakość swojego życia, uzyskać wsparcie i lepiej zrozumieć swoje doświadczenia.
Dlaczego
Warto skorzystać z terapii DDD i pomocy psychoterapeuty?
Leczenie DDD (Dorosłych Dzieci z Domów Dysfunkcyjnych) ma na celu przepracowanie traum z przeszłości, dopuszczenie i przeżycie w bezpiecznych (terapeutycznych) warunkach emocjami doświadczanych w przeszłości.
Warto skorzystać z terapii DDD i pomocy psychoterapeuty, zwłaszcza jeśli czujesz, że trudne doświadczenia z przeszłości związanej z domem dysfunkcyjnym pracują w Tobie i utrudniają Ci codzienne funkcjonowanie. Terapia DDD pomaga uporać się z przeszłości, po to abyś w satysfakcjonujący sposób mógł skupić się na teraźniejszości i przyszłości.
W terapii DDD, ważne jest, aby znaleźć psychoterapeutę, z którym poczujesz się komfortowo i bezpiecznie m.in. po to aby terapia była dla Ciebie dobrym doświadczeniem pomimo trudu z jakim się wiąże.