Czym jest współuzależnienie
Współuzależnienie jest utrwaloną reakcją przystosowawczą na w trudną, niszczącą i długotrwałą sytuację związaną z patologicznymi zachowaniami dotyczącymi uzależnienia osoby bliskiej najczęściej partnera bądź małżonka. Uzależnienie członka rodziny (tj. alkoholizm, nadużywanie narkotyków, leków, hazard i innych szkodliwych zachowań ), które z czasem rozwija się i coraz silniej wpływa bezpośrednio na cały system rodzinny. Członkowie rodziny żyją w przewlekłym napięciu, który skłania ich do chęci wprowadzenie równowagi w domu i pomocy osobie uzależnionej, niestety działania, zachowania i postawy, które mają rzekomo pomagać osobie chorej często przynoszą odwrotny skutek, a życie osoby współuzależnionej zaczyna koncentrować się wokół osoby wprowadzającej dysfunkcję w domu rodzinnym. Narastające problemy związane z uzależnieniem skłaniają członków rodziny do szukania sposobów pozwalających przetrwać permanentny stres, braku stabilizacji i poczucia bezpieczeństwa.
Pomocy psychoterapeuty w walce z współuzależnieniem
Jak rozpoznać współuzależnienie?
Współuzależnienie rozumiane jest jako zaburzona adaptacja do trudnej sytuacji, poprzez utrwalenie specyficznych wzorców funkcjonowania i reagowania, które rozwijają się w okresie utrzymywania relacji z osobą uzależnioną. Osoby współuzależnione stosują różne strategie zaradcze, aby poradzić sobie ze stresującymi wydarzeniami związanymi z uzależnieniem. W miarę rozwoju współuzależnienia nasilają się destrukcyjne mechanizmy adaptacyjne, które służą utrzymaniu równowagi w rodzinie, jednocześnie powodują negatywne konsekwencje u osoby współuzależnionej tj. pogorszone funkcjonowanie psychospołeczne czy wyniszczanie stanu zdrowia np. poprzez nasilenie zaburzeń psychosomatyczny (nerwice, stany lękowe i depresyjne, wahania nastrojów, niestabilność emocjonalna, samotność, uczucie pustki, poczucie niemożności rozstania się, trudności w rozpoznawaniu i realizacji własnych potrzeb i pragnień , odczuwanie obniżenia jakości życia, czasem nadużywanie leków, alkoholu bądź innych substancji psychoaktywnych lub zakłócenia funkcji poznawczych – zagubienie, odczucie chaosu, brak sensu i celu w życiu, zakłócenie wzorców normy i zdrowia, nierealistyczne oczekiwania.
Osoby współuzależnione mogą przejawiać:
-nadmierną koncentrację swoich myśli, zachowań i emocji wobec osoby uzależnionej
-minimalizację bądź zaprzeczanie problemom, usprawiedliwiają zachowania uzależnionego
-ukrywanie swoich doświadczeń i sytuacji problemowych przed innymi
– chęć kontroli osoby bliskiej wobec uzależnienia (np. w przypadku alkoholizmu: próby ograniczenia sytuacji alkoholowych, sprawdzanie ilości wypitego alkoholu, wylewanie alkoholu, zamykanie osoby pijącej, aby nie wyszła z domu, odbieranie karty płatniczej czy pieniędzy itd.)
-nadopiekuńczość i branie odpowiedzialności za łagodzenie konsekwencje uzależnienia np. kłamie pracodawcy, że uzależniony jest chory, płaci długi, opiekuje się osobą na np. kacu, kładzie do łóżka, myje, karmi itd.
-przejmuje za osobę uzależnioną obowiązki domowe, które ona zaniedbuje
– życie ciągłym lęku i niepokoju przed odrzuceniem. Osoby współuzależnione często obawiają się, że jeśli nie będą w stanie pomóc uzależnionemu bliskiemu lub spełnić jego / jej wymagań, zostaną porzucone. Często czują się odpowiedzialne za nastrój i emocje swoich bliskich.
-utrata własnej tożsamości przez ciągłe zajmowanie się osobą uzależniona a tym samym lekceważeniem i omijaniem swoich potrzeb, emocji i pragnień.
Współuzależnienie jest diagnozowane wyłącznie u osoby dorosłej, takiej która potencjalnie jest w stanie wyjść z sytuacji, natomiast syndrom współuzależnienia nie dotyczy dzieci czy rodziców. Objawy syndromu współuzależnienia mogą być dla osoby współuzależnionej trudne do uchwycenia ponieważ oparte są o troskę i miłość do osoby uzależnionej, dlatego mogą przez dłużysz czas być w nieświadome, że ten stan jest zagrażający i wyniszczający dla nich samych.

Napisz do Nas
Jeśli borykasz się z uzależnieniem behawioralnym, nie czekaj dłużej. Skorzystaj z pomocy terapeuty i rozpocznij drogę do zdrowia i wolności.
Wybierz zdrowie i zdecyduj się na terapię, aby odzyskać kontrolę nad swoim życiem.
Dlaczego
Warto skorzystać z terapii współuzależnienia i pomocy psychoterapeuty?

Warto skorzystać z pomocy psychoterapeuty gdy widzisz, że Twoje życie zaczyna nadmiernie koncentrować się wokół osoby pijącej, gdy ponosisz różnego rodzaju konsekwencję zdrowotne, pogarszają Ci się relacje społeczne, pojawia się izolacja, poczucie bezsensu, nadodpowiedzialność, nadopiekuńczość i nadkontrola wobec osoby uzależnionej a tym samy rezygnacja ze swoich potrzeb, pasji.
Osoby, które doświadczają współuzależnienia, często potrzebują pomocy specjalisty. W wielu przypadkach pomocna może okazać się psychoterapia, która będzie skoncentrowana m.in. na pracy nad poczuciem własnej wartości, budowaniu granic psychologicznych oraz znajomości własnych emocji i potrzeb. Specjalistyczna psychoterapia może pomóc w konfrontacji z rzeczywistością i odzyskaniu kontroli nad własnym życiem. Psychoterapeuta może pomóc Ci rozumieć funkcjonowanie syndromu współuzależnienia oraz choroby alkoholowej. Nauczy Cię rozpoznać twoje i osoby uzależnionej mechanizmy obronne oraz lepiej rozumieć siebie i Twoje emocje. Osoby współuzależnione, tak samo jak uzależnione, potrzebują specjalistycznego leczenia w formie psychoterapii, najkorzystniejsze jest wprowadzenie tych dwóch równoległych procesów psychoterapeutycznych w rodzinie.